İftar Vaktı Şiiri - Yavuz Şimşek Selimi 2

Aylardan, Ramazan Ayı
Ramazanın son günleri
Sabaha Cuma vaktidir
Mübarek bir günün arefesi
Ramazan rahmet,bolluk ,bereket
Kadir gecesi af ve mağfiret
I
İnsanlarda bir sıkıntı,bir asab
Dokunsan ya ağlayacak ya patlayacak
Kavga gözünde tütüyor,canı burnunda
Şeytan firar etmiş mahallede fırından
Volta atıyor sokakta baştan başa
Fırıl fırıl dönüp dolaşıyor ortalıkta
Bakkalda, otobüste,evde,durakta
II
İblis bağdaş kurmuş çatı ucuna
Fırından yeni çıkmış alev alev
İnsanın göz bebeklerinde bir ateş
Ağıza pelesenk siyaset, gıybet, dedikodu
Sıcak pide kuyruğunda bin vesves
Üç ileriden beş geriden en arkadan
Bana da bana daa ..pide, pide sesleri
Sirenler,kornalar ayrı bir yaygara
Fırıncı seferi gibi yakmış cigara
Tiryakiler burnundan solumada
Uğultudan duyulmuyor bir türlü
Fırıncı mecalsiz, sanki çıkan son nefes
Tek sıra, tek sıra, sıradan sıradan
Yaş on,yirmi,otuz, elli,küçükler aradan
Pideler kızgın, fırından çıktığına bin pişman
İnsanlar ileri ,geri, itiş kakış,kapış kapış
Sanki pideler selsebil, pideler beleş
III
Somuncu köşe başında yetmişlik çınar
Ak düşen sakalını tek tek sıvazlamada
Somuncu mahzun, gözleri yaşlı
Kaç ramazan geçti saymaya durmuş
Zavallı somun terk edilmiş öksüz çocuk
Sevgilisini bekleyen utangaç bir aşık
Sırtı dönük gelip geçen,olup bitenlere
Yanakları al al, nar kırmızısı mübarek
IV
Ramazan uğramamış türlü semtlere
Ahmet’ler,Mehmet’ler ,Ramazan yılgını
Nefisler iblis ,nefisler gemsiz azgın at
Ramazan'la, Kadir bıçkın genç delikanlı
Eller gırtlağa sarılı nefise birer kelepçe
Kollar yay, yumruklar ok gibi hedefte
İleri geri itişmeler,didişmeler,düşmeler
Hır gür, bin çınkar, feryat figan
İblis kah ringde, kah minderde hakem,
Havlu atmada oruç vakit henüz erken
Kadirle, Ramazan yaka paça seyirlik
Ramazan misafir,Ramazan’a komşu Kadir
V
Pideler tepe taklak firarda yokuş aşağı
Korkudan benzi solmuş duvara sinmiş
Dünden kalan üç ,beş yaşlı sıcak pide
Fırıncı ter banyosunda, fırın boyacı küpü
İblis ellerini oğuşturmada çatıda
İblis son günlerde doldurmuş küpü
VI
Bitmek bilmeyen bir dalaş,horoz döğüşü
Sonra aniden Somuncu’nun gür sesi
Durun yapmayın ademler
Başlar geride eller pideye bir çift göz
İnsanlar pür dikkat, pideler ezgin
Günahtır ayıptır. Ramazan,Kadir
Ramazan yaralı,Ramazan şaşkın
Kadir ter içinde utangaç ,oruç masum
Bize mi dedin adımı nerden bildin abi
Ben Ramazanı, Kadiri iyi tanırım
Dedim ya; Ramazan,Kadir, haydin

VII
Vakit akşam, iftar vakti
Minarede müezzinin yanık sesi
Allahu ekber, Allahu ekber
İçli mi içli ağlamaklı halimize
Birden ateşe dökülen su misali
Gün boyu rahmet sağanak sağanak
Pide sıcaklığında ılık mı ılık
Dedim ya bu gece Kadir gecesi
Ortalık sırılsıklam,ortalık sütliman
Hep böyle olur gecenin arefesi
Ramazan’la Kadir bir garip adem
Ramazan üzgün ,Kadir gözleri yaşlı
Ya halimize ya da ahvalimize / 1997..