İftar Sofrasında Su Gibi Seviyorum

gönül koymaların en derininden geliyorum
ellerimde papatya bozması fallardan arda kalanlar
seyreltilmiş bütün güneşlerin yenik diyarlarından
adımlanmışım
ardıma almak
sukutsuz aşklardan usanmışlıklarını
sıkıştırılmış göz pınarlarından akıtmadan sevdayı
ve
asi bakışların ömür törpülerini
yollanmaktayım

varsın menekşeler donatılmasın etrafımda
lalezar lardan da geçmesin ayak izlerim
ardıma almak keyfiyle ciğeri sönük kırıntı sevgileri
ütüler geçerim gönül dağlarını
berbat nefeslenmeler diyarına uğramadan
dokunmadan...
acıya bağdaş kurmuş esefli türkülere
içimde büyüttüğüm
duyguyla yeşerttiğim
şiirle beslediğim senle
pusuya durmuş heybetli güllerin çirkef dikenleri vız gelir
ben seni kır çiçeği nezaketinde seviyorum

ardımda tanıdık ayak izleri rakısız şimdi
amaçsız uzamakta herşeyden yoksunluklar
dillenmekte hayalsizliğin eziyeti
sıkmakta boğazımı
bilemezki hiç kimse
düşünemezki
nefessiz kalmayı sensiz kalmaya tercihde bir kalem yenilmez
noktası koyulmuş bir cümledeyim şimdi
ötesi zaten yok
beride hayal kırıklıkları bağdaşta
ben seni özlem denizinde boğulmaya yüz tutmuş balık işkencesinde seviyorum

biri bam telini tüketmiş sazımın
bütün türküler eksik kalmakta
biri mısralardan söküp çıkarmış gülüşlerini
biri bütün masallardan üç elma indirmiş
allah kahretsin
teki düşmemiş yüreğimize
neresinden baksan beş para etmez sensizlik
lezzetsizlik hissedilsede
şiirsizliğin pınarından doldurulması olanaksız sevdalarda
gül bakışlarının eşsiz parıldamaları vurgunda
gün batımlarının hayalsizliği hasretiyle
hararetlenmiş özleyişlerle
ben seni iftar sofrası sevincinde su gibi seviyorum

FUFUKA