İftar Şiiri - İbrahim Çiçek

Ramazan iftarında gelinir aşka;
İftar vermeyen kalpler daralır.
İftar sofralarının havası başka,
İftar vermeyen kalpler daralır.

İftarda büyükler olur baş tacı;
Unutulur mu hiç anayla bacı.
Amca, dayı iftarların ilacı,
İftar vermeyen kalpler daralır.

Oturur en başta babayla, kardaş;
Meleklerle o gün olunur sırdaş.
Bereket dolar evlere yavaş yavaş,
İftar vermeyen kalpler daralır.

Ramazanın süsü iftarla başlar;
O gün çatık olmaz o hilal kaşlar.
Dualarla düzelir tüm çıkmaz işler,
İftar vermeyen kalpler daralır.

İbrahimce adet erkan yayalım;
Güzel kurallara mutlak uyalım.
İnananlar böyle düzen koyalım,
İftar vermeyen kalpler daralır.