dubaları battı bu sahilin
aşırılığı fısıldıyor deniz mütemadiyen
tekneler küreksiz
mendirek virane
can havliyle haykıran biçare derinlik
metafordur artık maviye
kirli suya düştü kulak zarlarım
sayrılıktan ağlıyorlar şimdi
kimse kanamadı böyle
ona yataklık eden yürekçe
kanatmadı kendini
gideceğim
üzülme
israf olmasın duygu
sesim yine çınlayacak cümle âlemde
susturacak sirenleri nefesim
lirik bir ezgi yükselirken suyun rahminden
sahile koşan ilk rüzgârda ara beni
elbet dokunacaktır tenine parmak izlerim
bölük pörçük
eksik tam
tüm sevdalar ve kutsal aşk adına
temiz sularda boğulmak da haktır!
gittim
turkuvaz bir isyanın uyanışında
katli vacip olmuştu sığ kıyıların
suç delilim albatros kanatları
görkemli bir kuşun
ruhunu çaldığımdandır açığa gidişim
anla!
anla ki ne olsun
ifşa ediyorum kendimi...
(30 Mart 2005)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 30.3.2005 23:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ruhunu çaldığımdandır açığa gidişim ... ' Ne mutlu o kusa....O kusa sonsuz saygilar....
Pare pare yumuşak dokulu yaratıklar! Naime.,
Erken dökülen yapraklar gibi Lacin..,
Meydana çıkan puslu bir günün manzarası..,
Latekmil ifşaat!
Sevgilele.,
başarılar arkadaşım
TÜM YORUMLAR (3)