İfşa Şiiri - Hamza Mamaş

Ne yok…
Ne de varsın.
Yüreğim de ince bir sızısın.
Yalın ayak yürüdüğüm yolda,
Tek başıma iken yol arkadaşımsın.

Var olman kaderim değil.
Ancak yokluğun keder.
Beklentiler dünyasında,
Beklemem gerekirse eğer,
Beklemeden yaşayışım,
Hayalde vuslata varışımsın.

Hem her yerde,
Hem hiçbir şeydesin.
Varlığın doldururken dünyamı,
Sen, tamah edip zerreleşmektesin.
Çözemedim. Neye sebepsin.

İnadına her şey.
İmkansıza rağmen, seni seviyorum.
Sensizliğe taht kurdum serinliyorum.
Huzur aleminde geziniyorum.
Gönül penceremden seni seyrediyorum.
Ruh sükunu sevgili...
Sana sesleniyorum!
Varlığın...
Yokluğun ne farkeder.
Seni çok seviyorum.