Âzâbı biter mi gönlü kırıkların?
Nesli tükenir mi bu hıçkırıkların?
Tükenir sanma yâr, ecel gelmez ise!
Bahtı hep karadır; gönlü yanıkların…
Baharı çok gördün şu gamlı nergise,
Af nedir bilmez dil cürmü, sanıkların…
Sor beni kedere âşinâ herkese,
Şahıyım herdem uyur uyanıkların…
Gamzen… O gamzeler… Bîümit yeise!
Dili tutulmaz mı cümle tanıkların?
Unutmak imkânsız, dalınca kurt sise;
Adı uğlamadır şimdi çığlıkların!
Teessüf… Teessüf… Yâr sensiz meclise!
Bir benim yalnızı, kalabalıkların…
Hükmü var mı; cübbelerin, sarıkların?
Bayâtî hâldaşı gönlü kırıkların?
Kayıt Tarihi : 7.9.2006 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!