Tüm lugatı değiştirdin, kelimelerin anlamları sen!..
Uzak demiyorum, ismini söylemek aynı manayı veriyor...
Bir tepe yada bir dağ bulup, avazım çıktığı kadar ismini bağırıyorum, kafamın içinde yankılandığı gibi, yankılanıyor ismin, bana geri geliyor.
Uzun bir yola çıkıyorum, tüm benliğim benle, ismini molada, yağan yağmuru biriktiren çukurlara atıyorum!..
Devam ediyorum yola. Dilimi yokluyorum sen, kalbimi yokluyorum sen. Sen! Sen! Sen!
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta