İfrata Kaçma! Şiiri - Seçil Karagöz

Dünyalara sahip olsan, ne yazar;
Kalbin ve dimağın rahat değilse...
Gün günden, ömürden sessizce çalar;
Bahtına küsersin, her ne hikmetse...

Derdini bilirsen, derman bulunur;
Ferman Allah’tandır, karşı gelinmez...
Maziye dalarak gönlün avunur;
Umutla yaşarsın, çare tükenmez...

Bazen ağlar, bazen gülersin elbet;
Her iki hâlde de ifrata kaçma...
Doğru bildiğinden şaşma, devam et;
Her dost bildiğine sırrını açma...

Sana senden büyük ne dost, ne düşman
Vardır; bunu böyle belle, unutma...
Güven ki kendine versin Yaradan
Dileğini hem de beyhude yanma...

13.01.2008