Sevgi dedikleri nârlı nemanın,
Fazlası kendine ziyanmış meğer.
Açıp örtüsünü geçen zamanın,
Bilene her meçhul, ayanmış meğer.
Sanırdım, ırmaklar içimde akar,
Sanırdım, düşen kor herkesi yakar,
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta