Artık kalemim yazmaz, gönül ses vermez oldu;
Bilmem hangi matemin eleminde yüreğim?
Sanki içim boşaldı, kader çanağım doldu;
Ak sayfalarda kaldı beşbin yıllık ereğim.
Belki bir alışkanlık bu yazdığım satırlar,
Duygularımdan uzak, bilmem ki neye yakın?
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.