Sensizliğin prangasıdır taşıdığım,
Yokluğun geçmeyen yaramdır kanattığım.
Sensizlik sürgündür kuşkusuz,
Sen yoksan ben yetim, ben öksüz...
Hangi kapı açılır bana? Hangisi hanemdir? İçerisinde ki sen değilsen.
Bütün şaşaalı yaşamlar kimin umurunda?
Bu şehir bile eksik sen yokken...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta