Sensizliğin prangasıdır taşıdığım,
Yokluğun geçmeyen yaramdır kanattığım.
Sensizlik sürgündür kuşkusuz,
Sen yoksan ben yetim, ben öksüz...
Hangi kapı açılır bana? Hangisi hanemdir? İçerisinde ki sen değilsen.
Bütün şaşaalı yaşamlar kimin umurunda?
Bu şehir bile eksik sen yokken...
Caddeler, sokaklar, kaldırımlar boş.
Ayın şavkı vursa da olur, vurmasa da
Ne çıkar, sensiz her gün güneşler doğsa.
Hangi Şehir beni mutlu eder ki? İçinde sen eksikken...
Gülmeler ne kadar uzak, yemeler içmeler, tatsız tuzsuzlar hep.
Uykular parçalı, rüyalar nasıl da ıssız,
Yalnızlık sarmış dört bir yanımdan..
Herkes gülüp eğlenirken, ben hep kahırdayım
Arıyorum kendimi bilmeden, hangi yoldayım..
Ben sana hasret, Şehir se gülmeme.
Sensizliğinde,gün be gün yaklaşıyorum ölüme,
Ölüm bile eksik yoksan....
Duy sesimi artık, bitir gurbetimi
Yaşamak zulüm yokluğun bendeyken,
Bir ses, bir nefes be sevgili;
İflah olmaz sensiz bu serseri.....
Kayıt Tarihi : 11.2.2015 19:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sensizliğin prangasıdır taşıdığım, Yokluğun geçmeyen yaramdır kanattığım. Sensizlik sürgündür kuşkusuz, Sen yoksan ben yetim, ben öksüz... Hangi kapı açılır bana? Hangisi hanemdir? İçerisinde ki sen değilsen. Bütün şaşaalı yaşamlar kimin umurunda? Bu şehir bile eksik sen yokken... Caddeler, sokaklar, kaldırımlar boş. Ayın şavkı vursa da olur, vurmasa da Ne çıkar, sensiz her gün güneşler doğsa. Hangi Şehir beni mutlu eder ki? İçinde sen eksikken... Gülmeler ne kadar uzak, yemeler içmeler, tatsız tuzsuzlar hep. Uykular parçalı, rüyalar nasıl da ıssız, Yalnızlık sarmış dört bir yanımdan.. Herkes gülüp eğlenirken, ben hep kahırdayım Arıyorum kendimi bilmeden, hangi yoldayım.. Ben sana hasret, Şehir se gülmeme. Sensizliğinde,gün be gün yaklaşıyorum ölüme, Ölüm bile eksik yoksan.... Duy sesimi artık, bitir gurbetimi Yaşamak zulüm yokluğun bendeyken, Bir ses, bir nefes be sevgili; İflah olmaz sensiz bu serseri.....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!