İffet Gelin Şiiri - Ramazan Özütürk

Bembeyaz toprakta ayak izleri
Unutma çocuğum İffet Gelinin
Susuzluktan görmez oldu gözleri
Unutma çocuğum İffet Gelinin

Hasır altı su yürüten insanlar
Nefsi kalbine doldurur da salar
Küçük savaşlarda namusu boğar
Unutma çocuğum İffet Gelinin

Bedenimle sardım, suladı kanım
Yeşerttim toprağı, güldü sol yanım
Ezdiler çiçeği acıyor canım
Canına can oldum İffet Gelinin

Kursağında varmış zalimce hile
Denizle yudum da, bitmedi çile
Yine hayır duayla aldım dile
Rehberi olmuşum İffet Gelinin

Güneşle kavuşur çorak dudaklar
Harama koyarlar beyaz duvaklar
Yıkarlar namusu akli savaklar
Unutma çocuğum İffet Gelinin

Ne bedenin kalır, ne de bir canın
Toprak dahi kabul etmez pis kanın
Hunharca yıkarlar dünyada hanın
Unutma çocuğum İffet Gelinin

Özütürk, sen alma kötüden vebal
Namusu bilmeyen inin de çakal
Namus uğruna ağartın saç, sakal
Dünyayla savaşım İffet Gelinin