İffet Şiiri - Hasan Karahisar

Soyum Âdem-Havva benimki belli,
“Sadakat banallik! ” der kıçı yelli,
Aslın neslin kayıp; baban yüz elli.
Sen garip oyuncak, nesli bozan var.

İffetle yaşadık zinadan uzak,
İffetsizlik olur ayakta kızak,
Yıllarca kurdular kız-oğlan tuzak,
Kuranın boynuna geçsin diyen var.

Uzatıp namusa dilin sarkıtan,
Doğru yoldur deyip fahşaya batan,
Hayâya hor bakıp azgınlık yapan,
Mecnun olup sarhoş gezsin diyen var.

Güzellik geçince boşalır çevren,
Sen ilk değilsin ki döner bu devran,
Boşuna suçlama; masum bu evren,
Deme, kaderimdir bunu yazan var!

İstanbul, 21.08.2006