Zeliha, Yusuf’a aşkından Rabb’ini buldu,
O ne peygamber, ne afif bir kuldu!
Maazallah derken hicabından sarsıldı,
Gömleği arkadan talihsiz ele takıldı.
Zindan hayatı bu cürümden mutlaka, iyiydi,
Adeta bir mekteb, medrese yeriydi.
Kayıt Tarihi : 22.9.2016 05:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!