İfadeler Şiiri - Tuba Gürdere

Söz ile neleri ifade edebileceğiniz değil,
Öz bir ifadede bir ifadesizlik halinde
bin bir ima ifade edebilmek,
binlerce hal lisan tercümesinden üstündür.
Kalpten bir hal eki olmak sözcükleri daima zamansız yaşayabilmektir.

İnsan ruhunun yapraklarına herşey yazabilir.
Kendi suskunluğumuz bir sükunetle geliyorsa dile;
Anlaşılan söylemler değildir.
Anlaşılabilen, anlaşabilen ve bir bakışta anlamlaşan
daima duygulardır.

Bazen yüzlerce kelime cümle biraraya gelse
sizi sizde aksetmez.
Çünkü içinizde tek bir heceye bağlıdır yaşama aksedişiniz.
O noktada sükutun sesi, kendi fiilinde duyulan içinizde bir öznedir.
Ve susarsınız kendinize,kendinizi özde duyabilinceye kadar.
Bazen sayfalara ayırırsınız içinizi ve kendinize hiç kapanmayan
bir este duyarsınız kalbinizi.
Bazen sayfalar karışık olsada duygularınız nettir.
Buyüzden netleşir duyuşunuz temize çektikçe kendinizi.
Sayfa sayfa olurken yaşamınız,
bütünlenir içten içe hiç ayrı düşmeksizin her bir yaprakta düşünceniz.
Ve bazen söylemsiz kalırsınız ki gerçekten duyabilmek için.
Bir tek noktada bütünleniyorsa kalbiniz,
kendi yazılımınız ve duyuşunuz sizi sizde özetleyendir.

İnsanın başlangıcı nasıl bir boşluktaysa
hükümde kendi duyuşlarının fiiliyle,
bir ifadeye bağlanır.
İnsan kendini daima en başta bulur en sonda değil.
Çünkü sonu içeren daima başlangıç noktasıdır.
Her insan yaşamda sonunu düşünmeden bir başlangıçtadır.
Oysa asıl son, başlangıcında ötesinde bir başlangıçta yer alır.
O ise gerçek bir başlangıçtır sonsuzluk ve sona ermeyen duyuşlar için.

Bazen bir anlam vakti kasvet olsada o gerçekte anlamlaşan
nice kasideler yükler zamana.
İnsan öz bir fiilde birleşikse kendine,
hangi düşüncesi bağlanır bambaşka bir ifadeye?
Veya ayrı kalır mı düşüncesi yaşamın hesap kitap yapraklarında?
Kendi çağından başka bir çağa geçmek,
ancak hiç hesapsız yaprak olabilmektir.
Dökülen zamandır ellerimizden gerçekliğe bırakılan.
Süregelen duyuşlar ıslanmaktır ansızın nedensiz.
Ve gerçek bir ifadeye dahil olmak, en meçhul hasretliktir yaşarken.
Şimdinin güneşi vardır ve geçmişin yağmurları.
Buyüzden gelecek daima gökkuşağı taşır içinde.