Telefon kulubesi önünde sıra bekleyişleri
Anılar canlandırdı
Kimi gözyaşları kiminde sevinçler yaşanırdı
Bazen sıcak bir yuvayı andırırdı sevdiğinin
Sesinde
Belkide son tren bekleyişler misali
Şahit olduğum her anlara seni katardım
Avuçlarımdaki jetonlarla
Sıra bana gelmiş sen gibi sarılırdım
Ankesöre
Hayaller düşler aleminde sen
Sesin çınlanışının hissiyle jeton tükenirdi
Nafile
Her alo sesinde ailenden biri çıkardı
Seslerinden aileni tanır oldum görmeden
Son bir umutla son jetonumu kullandım
Hadi komşudan önce sen bak telefona
Alo deyişinde sen ol
Kayıt Tarihi : 9.12.2019 01:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yabancı Ben](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/09/ieton.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!