Ağırlığınca usuldan çökerken arsız karanlık
Yıldızların gölgesinde mahkumiyettir yalnızlık
Benden değil lakin benimdir bu acı ayrılık
Boynumun borcu olmasada kalbimdedir ağırlık
Kurşun rengi yakamoz düştüğünde suya
Sultanlar da gördüm yar dan sakınan
Yardan düşeni,yer ile yeksan
Varlığı zalim, yokluğu hain kılan
Tahtı revan, bahtı figan olan
Gördüm: aşk narına ziyan yaşayan
Ne acı yaşamaktır sensizlikte
Seninle dolu her anı
Fark etmez açık yada kapalı
Özlemez mi sanki gözler
Kalpte yaşayanı
Üç harfli tek hece
Aklı baştan alır
Dile gelince
Alevsiz kordur düşer
Kalpten kalbe
Anlaşılması zordur sakınırsın
Ne acı,nede bir sızı..hüzündü senden kalan
Umuttu yaşamak yeniden seninle her an
Yargısız infazın sonucu boynumda urgan
En yağlısından
Kelepçeli umudumla düştüm yardan
Işıksızlığın vurgunuyum sonrası yok
Yarası vardı, yarısı olmayan bir bütünün eksik parçası gibi...
Kanadıkça acıyan, acıtan, acıdıkça kanayan
Armağandı yâr dan.
Derin bir nefes aldı sol yanında keskin bir sancı
Andıkça ağladı, ağladıkça tükendi inancı
Ne öncesi nede sonrası vardı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!