Şeb ile şemsi yar ettim nafile
Yüzün dönüp insaf eylemedin şu gönlü gafile
Zehr-i aşk içtim şer u cefasındayım
Cuzi görme kırk asırdır gönül yasındayım
En derin uykudayım bugün
Yarın sahte bir uyanış
Sonra aynaya her zamankinden
alelade bir bakış
Hayrola? ümit gözümden ayrılmış
Yazık, yılların benden de alacağı varmış
Hava içine çekilecek kıvamda
Biraz toprak biraz ıslak ot kokuyor
Ya senin kokun?
Rüzgar, savurur mu onu da bana kadar?
Varsın savurmasın
Güzel kokan herşey
Kaç zamandır yolun gözler bu gönül dergâhım Müridin medet bekler o sebepten figânım
Şu nazenin tavrın cezbeder nefsimi
O zülf-i ruşenin reng eder her mevsimi
Zinhar değmez sana ne melaik ne huri
Bir parça aydınlığa muhtaç yeryüzü
Karanlığa çare güneş sendedir
Efsununla mest olmuşum
Mey ile iflah olmam
Gönlümü ihya edecek kudret sendedir
Çok muhteşem kaleme alınmış bir şiir
Derin düşüncelere dalıp baya iyi his ettiriyorr