İdris Dağı Şiiri - İrfan Çelik 1

İdiris dağında meliyor kuzu
Anasından ayrı yalamaz tuzu
Yüksek olduğundan geç gelir yazı

Bahar geldi alsak yayıktan yağı
Karları küremez İdiris dağı

Gelin kayasında keklik ötüyor
Gevenin dibinde tavşan yatıyor
Üç taş kıyısında mantar bitiyor

Çiğdem sümbül kokar menekşe bağı
Suları kurumaz İdiris dağı

Otlağı bol koyun keçi besliyor
Yeşil yoncaları saman kesliyor
Sırtların üstünü yeşil süslüyor

Her tarafı geniş yaylım yatağı
Tarlası sürülmez İdiris dağı

Çalısı fırında pişirir ekmek
Tavşan sakızını hoştur çiğnemek
Koyun güder iken kekik demlemek

Mayhoşlu ekşidir kuzu kulağı
Yerinden yürümez İdiris dağı

Yazın sıcağında kar var karlıkta
Kıtlık olsa otu bitmez darlıkta
Işık verir hilâl ay karanlıkta

Büngür büngür suyu çıkan çatağı
Toprağı yarılmaz İdiris dağı

İbretle seyreder gören gırk gızı
Göçükleri olmaz sağlam berk düzü
Erkek gibi gezer dağda Türk gızı

Yücesinde serin ayazı ağı
Buzları kırılmaz İdiris dağı

Elmadağ Kalecik dağdan bağlanır
Deresinde sular coşar çağlanır
Yağmur yağar toprak kokar buğlanır

Tepesinden seyret yakın uzağı
Görseli kararmaz İdiris dağı

Gozuyan Şeyhmahmud Göl eteğinde
Çiçeği arının bal peteğinde
Ekmeğe tereyağ çal katığında

Burcu burcu kokar kekik yanağı
Yemeye darılmaz İdiris dağı

Yaylaya çıkardık yaylan kalmadı
Sürü bitti çoban gaval çalmadı
Havanı koklayan yılan olmadı

Kurutur bekletmez çamur batağı
Çakal barındırmaz İdiris dağı

03/04/2013 Yazan:İrfan Çelik(Anklara)