Öleceğini bil ey dost
Sonunun geleceğini de
Hayat olmaz sana bir post
Her şeyi bildiğin gibi bunu da bil
Senin ölümünle başlar hayatın
Ey insan! Ölüm geldi uyan Yaptığın kötülük sefaletten uyan Düşünmeden yaptığın bunca zulüm Sonunda yetişecek bir gün sana ölüm
Yemyeşil ovan özletir kendini
Kıpkırmızı lalelerinse hala burnumda
Uzak yerelerden ne olur özletme kendini
Yemyeşil ovanla özledim seni
Adına koymuşlar Muş Ovası
Sen bir gül gibisin
Hasretinle gelirsin
Sevginle övülürsün
benim canım Anam
Gülsün ya kokladıkça
Bir güle sordum rengin ne diye;
Bana cevap verdi;
Rengim kırmızıdır diye
Yine sordum şeklin şemalin nedir
Yine cevap verdi;
Dikenliyim battığımı inciyirim dedi
Zindanlardayım çıkamam ki
İman olmaz sa kurtulamam ki
Hayatım boştur bilemem ki
Dünya derdi yakar beni
Bilemedim bu oyunu
Hayat misali bir sürgünüm bu dünyada
Sevimsiz,halsiz ve yorgun
Çileler içindeyim çekilmez derdim
Virane olmuş harap bir kentteyim
Akışına bıraktım hayat sürgünümü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!