Gece hüzün;
Ya da melekler ve dünya mahzun.
Her saniye yıkılır asuman.
Gözlerden kanla akar ah canan!
Bir hayal gibi süzülür geceye ah canan.
yalnızmıyım? evet!
İstanbul,
Sevda manzumesi,
Bir name-i hülya bu.
Maviliğin aksın gözümden,
Cennetlerin çarpsın beni ki.
Özlüyorum.
Uzak bir şehir,
Yolların ve yıldızları ulaşamayacağı bir matem
Gözlerde ışık nur taneleri
Yalnız ama her an umuda gebe.
Bazen kahkalahar dolar uçsuz sahralarına
Karlı havalarda güneş açınca
Nazenin bir sır,
içime dolan o masmavi gözlerin
Hayata insanı bağlayan
ve geceleri akan yıldıza doğru bakıp yeşeren
sarmaşıklar gibi gönlüm
uzadıkça uzuyor
Uzak bir şehir burası
Yolların ve yıldızların ulaşamayacağı
bir matem
Gözlerde parıldayan nur taneleri
yalnız;
Ama her an yeni bir umut var burda
Yine gece;
Yine yolculuk meçhule.
sessizce tırmalar yolları
paslı tren rayları.
karanlık biner ensesine gölgelerin.
yıldızlar raksa durur penceresinde trenin.
Gölgeler ağlıyor engin sahralarda,
Yeniden ve yeniden yanıyor hayat ateşi;
Yorgun gözlerinde saklı kumruların
Kıyamet habercisi özgürlük.
Abilerin şefkati gömülürken maziye;
Yeni hayatlar zorluyor sınırını hıçkırıkların.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!