İdol Şiiri - Sebahattin Kömürlü

Böyle zamanlarda
Tutunduk hayata

Öyle yandık ki
Bezin dökerek üstümüze

Davetiye çıkardı
Çıkar gurupları
Ölümümüze

Ne rahmet duaları okundu arkamızdan
Ne
Bir damla gözyaşı

Gencecik bedenlerimiz
Kavuşamadı
Toprağa bile

Neydi
Böyle
Bizden bizi esirgeyen
Esir bile olamadık
Bu devirde

Bu kadar ağır mı olacaktı
Bedelin
Özgürlük

Bir
Duman kaldı bizlerden
Hatıra

Ne yazılacak destanlarımız
Var
Köroğlu
Gibi
Ne de aşklarımız
Emrah
Örneği
Akan suyu göremedi gözlerimiz
Duyulmadı
Dilimizden
Dökülen sözlerimiz

Kaderimiz
Yalan
Bu değil
Di
Olamazdı böyle kader

Bu
Bu düzeni
Kuranların
Bitmeyen bir oyunu

Vücudumuzun her zerresi
İsyana durdu

İsyan
İsyanı
Vurdu

İnsanoğlunun
Yapacağı
Zulüm
Bile
Değildi
Bu
Devlet
Denilen
Bir idol