İdmansiz kosu Şiiri - Senel Savas

İssiz dar patikada ilerliyordum yorgun bitkin caresiz tukenmis caresiz issiz sokaklardam yuruyordum ortak bir noktamiz olsun diye amaclar farkli ruhlar farkli gayede irisen yollar farkli tahsilati yapan memur bile farkli coldeki kum taneleri gibi amac siz kucucuk bir birinden bagimsiz ama ruzgar vurdugunda ayni noktalara dagiliyor gibi gorunsede ruzgar bunu
kendinden habersiz yapiyor bir birinden es olmayan yukseltilerde maksimum yukseltide bile olan bir kumtanesi ne hissede bilirdiki balik aginin bir projesi icinde icinde oldugunu. Anladiginda maksimum yukseklik bile senin icin finalin son noktasina gelmis ama sanki doping emaresi bulamayan bir hakemin yarismacinin kendi memleketinden gelen bir haberle yikmaya calismasi gibi anormal ve bi okadar patavatsiz cumlelerde kendi dogal ortaminda cimlenmeye birakilan bir fasulye tanesinin cimlenmeden once acik tutulup cimlendikten sonra ustunun kapatilmasina esdeger gibi gozuk sede pembe hayatlarin egzoz dumanin da bogulmasida olabilir