Hani sen uçarken;
Kar vardı ya idilim lapa lapa,
Sen uçtun, bir tuttu o kar.
Biz ulaşana kadar eve kaya kaya,
Sen Chelten’e ulaşmışsındır eminim.
Hani sen uçarken;
Ben hüzünlüydüm ya, ağlamışım falan,
Hiç hatırlamıyorum inan.
Annen söylüyor ağladığımı,
Birde Kübra.
Kübrama bir sarılmışım,
Onu koklarken;
Sizin bana okulda çay ikramınızı hatırladım.
Hey gidi kızlar,
Tabii bir bardak çayın da,
Kırk yıl hatırı var.
İstanbul yedi tepe;
Sen her tepesinde bir okul bitirdin idilim.
İstanbul düşler kenti;
Sen her sabah yeni bir düşle uyandın idilim.
Göçmen kuşlar misali,
Kanatlandın yeni düşlere;
Baharla uçuyorsun güzel kuşum;
Bahar beklentidir, heyecandır, umuttur.
Sen yine baharla dön idilim.
04.02.2005
Kayıt Tarihi : 15.2.2013 11:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kar vardı ya idilim lapa lapa,
Sen uçtun, bir tuttu o kar.
Biz ulaşana kadar eve kaya kaya,
HASRET BÖYLE BİR ŞEY İŞTE,KUTLARIM.yuvasız kuş
Hasret ve buluşmak..Bir yaşam savaşı işte
.Duyarlı yorumunuza teşekkürler dost kalem.
TÜM YORUMLAR (1)