Severken elleri acıtırdı sert adamın
Oysa ben tutup kaldırınca dağılan kurabiyeler gibi
Daha az evvel dağıldım
Çay yaprağı burukluğunda öpüşler,
ıhlamur rengi kuytuda.
Doğmasa gün keşke, tan kızıllığının üstüne
Teslim miydik yoksa aldanış mı?
Bilemedik neydi?
Utanma dedim sonra kendime
İnsana has şeyler bunlar
Sevmek, özlemek, düşlemek
Hafife alan kimse
kendini hafife alandır
Soldurma sen yüzünü
Tutmasak ellerimizle zamanı, sığdıramazdık..
Bir ömür yaşanmamışlık , on saniyelik bakışa sığar mı?
Sığmasa dağılacaktık..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!