İdil Şiiri - Çetin Örnek

somon yeşiliyle gülümseyen idile
iz'düşer gözlerinin büyüsü
nihayetsiz âleme taşır tahhayüle
vuslat kirpiğiyle

intiharla duygudaşlığımı rüyayla sen arasına s'akladım
güzelliğin ki serçe parmağıyla meydan okudu
gerçekliğin uçurum kıyısına

karanlığa fermandı kır'salında çarmıha ney üfleyen yürekler

ve bühtan kurulayan
yığınsı söz aculu şehrin
c'esaret paydaşları

susmuş
sevda farkına nadim d'üşüyor
d'alsız eylem yaprakları

dilimde morg gezintisi
baş parmağına yazgılıydı sırrımın etiketi
kavuşmak fiili eğildi parelere

esinler
imkân'sızı yazdı mısralara

ve maalesef ki !
etik bahaneyi aşk'a tutuşturdu şair'üstü düşlerim...