İdi Şiiri - Sait Öztürk

Rengarenk çiçeklerden bir bahçem vardı.

Yeşiller muradımdı,pembe ümit kokardı

Bahçemin sonu yoktu,hayallerim kadardı

Merhametsiz bir rüzgar olmasaydı...

Mutluluklar anlatırdı kitabım yaprak yaprak

Gül dalına bülbüldüm, alem küskün ben şakrak

Umutlar çalandı kapımı her sabah..

Talih denen canavar,tokmağı sökmeseydi.

Gönlümün ahengi idi kulağımda her ses

Beni taklit ederdi , gülen eğlenen herkes

Pırıl pırıl dünyam sislenmişti bir kez

Eğer güneş batıpda karanlık çökmeseydi...