İdealize etmek bir durumu anlaşılır kılmak için ayrıntılarından ayıklayışla basitleştiren uslamlama oluşla, kullanılan bir yöntemdir. Bir süreci basitlemek, süreci dinamiklik bağıntısından koparmakla o dinamikliğin birçok özelliğini gözden kaçırtmanın da yanıltıcı, aldatan durumlarını da beraberinde ortaya koyar. İdealize edilen durum, saltık kılınmakla; diyalektik içinde olandan kopar.
En sonunda bu yanılma ve yanıltma işi gide gide sistemleri de idealize etmeye dek varmıştır. Dirençsiz bir telde elektrik akımının akmasını ideal kılmak gibi bilimsel olana karşın bilim dışı olanı savlamaya başlamıştır. Sözgelimi, köleci sistemi idealize ederek değişmez ve ilkten beri bu böyle olmakla en ideal sistemdir demektedirler. Bir başkası Dünya’yı olası olanların en olasısı sayarak, Dünya mükemmeldir der.
Görüneni, duyularla algılananı değil; görülmeyeni, gerçek saymaya başladılar. Olayları bütün tek yanlılıklarıyla ele almaya başladılar. Bunlara göre gerçekler us ürünü olmak zorundaydı. Bilgiyi daha önceki yaşamlardan biliyoruz diyorlardı. Böyle olmakla bilgi, dışardan gelen bilgiydi. Nesnel oluşla var bulunmayanı asıl saymaydı. Bu işin idealizasyonuydu. Bu fikrin ılımlısı düşünce olanı birincil, nesnel olanı ikincil sayar. Yani uygulamada olana karşın, doğrulanamayanı savlamaktır.
Özdeksel genellik; akan enerji davranışıyla kılıktan kılığa girer. Özdek; nicel, nitel değişimlerine uğrar. Değişirken değişmemek gibi. Değişmemeye karşın değişmek gibi zıt durumlar girişmeli sürtünen bir direnç, firen etkili dirençtir. Her firen etkili direnç diğerleri gibi özdeğin kendi üzerine bir etkidir. Bu değişmeler enerji kaybıyla karşılanırlar.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta