İdeaların Gölgesi Şiiri - Sinan Bayram

Bir gölge düştü duvarıma,
Ama senin yüzün değil,
Senin özün — erişemediğim bir ışık
İdeaların sessiz, sonsuz dünyasında.

Her şey bir yankı, bir anı, bir iz;
Ama gerçek, gözle değil, ruhla görülür.
Bir çiçek solarken bile
Ben onun özüyle konuşurum;
Rengi, kokusu, biçimi —
Sadece dünyadaki bir yansımasıdır gerçeğin.

Sevgi de öyle, aşk da öyle:
Ben seni değil, senin Ideanı sevdim;
Varoluşunun saf çizgisini,
Zamanın ve mekanın ötesinde parlayan.

Ve bazen gecenin sessizliğinde,
O idealar âlemine dokunurum,
Ruhumun kanatlarıyla süzülürken
Anlarım: gerçek olan hiçbir zaman elde edilmez,
Ama her zaman hatırlanır,
Ve her hatırlayış bir doğumdur,
Bir ışığın yeniden doğuşu gibi.

Sinan Bayram