İddianame Şiiri - Ahmet Emin Atasoy

İDDİANAME

ben beni ben olarak yaşamadım hiç
dilim de ırkım da törem de yoktu
geçmişim çalındığında birilerince
dünsüzlükle suçlandım

iki kapı arasında bırakıldım hep
iki yol ağzında sahipsiz kaldım
kâh o yana kâh bu yana koşunca
yönsüzlükle suçlandım

tanrı katında çok yaratıklar gördüm
ve şaşırdım hangisine tapacağımı
o yüzden de bağnazlarca bir ömür
dinsizlikle suçlandım

yiterken yaşamın çıkmazlarında
sallanırken başımda tehdit urganı
beni bana götürünce bilmediğim ben
densizlikle suçlandım

“toprak yurdum, tüm insanlar milletim”
demeye kalkıştım en son, anlarlar diye,
oysa bu kez, beterin de beteri,
gensizlikle suçlandım