Yanma sinem yanma, kurban olayım,
Vakit erken, az “izin”de say beni,
Üşütmem poyrazda, urban olayım,
Dinlenirken, yar dizinde koy beni! ...
Ah ile vah ile geçerken ömür,
Bir asude köşem olmadı gitti,
Bir yanım buz tuttu, bir yanım demir,
Geçeninde, yüzüm, gülmedi gitti…
Bir demi devran da sayende olsun,
Sıkıştırma beni hesap sormaya,
Sol yanımda yattın, payen de olsun,
Gizemin de gelsin, beni görmeye…
Ey sırdaşım seni bunca zamandır,
Her melanetimden üstün tutarım,
Sen de beni rüsva eyleme gayrı,
Kanı kussan şerbet diye yutarım…
Yanma sinem yanma, kurban olurum,
Alemde azıcık hesabım vardır,
Senin ufkun geniş nerde bulurum,
Buna sebep olan nesebim dardır! ...
Keşke ben de seni taşımasaydım,
Her ince yaranı kaşımasaydım,
Ne kendin yanardın, ne ben yanardım,
Her ince rüzgarda üşümeseydim? ...
Kurban olam sana horlama beni,
Azıcık zaman ver zorlama beni,
Bir ömür beraber taşıdık geldik,
Ahiret yolunda birleme beni! ...
Ey benim vefalım, ömür civanım,
Gökyüzüm, denizim, hevayi yanım,
Yüreğim, her şeyim, başka ne deyim? ...
Sebebi varlığım, canım, gümanım! ...
24.02.2015 SOMA.
Ali AkarsuKayıt Tarihi : 24.2.2015 16:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!