İdamlık Serçe… Şiiri - Kemal Denizhan

İdamlık Serçe…
Susmak gayret ister, konuşmak bu kadar bedavayken…
Yaprağın daldan ayrılmasıdır gözlerinden ayrı kalmak,
Sessizce baka kalırım ardından…
Saçlarının dalgalanışı, kalbimin çırpınışlarına karışır,
İki damla yaş, yıkar kaldırımları
Yanaklarımdan sana akan…

Yüreğim çırpınır ellerinde serçe misali,
Ne haşin bir avcısın sen…
Ne yaşatan, ne öldüren…
Bıraksan uçacağım başka ormanlara,
Meşe ağaçlarının dallarına konacağım.
Nazlı nazlı ötüp, kendime aşık edeceğim bütün kuşları,
Ama ellerindeyim.
Sık boğazımı, öldür beni…
Yaralı kalbim dayanmıyor bunca ezaya,
Çırpınacak gücüm kalmadı
Uçmağa…

Gözlerinde idam fermanım,
Dilinde cellatımın gözü,
Elinde yağlı kement,
Geçir boynuma
Sık
Sık
Ölümüne sık…
Ölüm acısıyla geçeyim kendimden
Hayallere dalayım o son anda,
İçinde vuslat ve sen olan…
Sonra iki damla yaş süzülsün yanaklarımdan
Desinler: “O bir serçeydi…”

Bilirsin, serçeler ağlayınca ölürmüş…