Biz aynı kadere mahküm iki sevda suçlusuyduk.
Biz son arzusu olmayan iki idam yolcusuyduk.
Halbuki biz hep haksızlığın karşısında durduk.
Gün geldi çocuk olduk, an geldi yoksul olduk.
Yanlışlara yumruk vurduk, yaşlılara huzur bulduk,
Çok sustuk, mahvolduk, kahrolduk.
Ama hep, ama hep haksızlığın karşısında durduk.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta