Idam sehpasina Şiiri - Muhammed Yilmaz 2

Idam sehpasına

@senben17

Gecenin zifiri karanlığında
dört duvar arasında.
Yalnızlığımla boğuşurken
yine sen geldin aklıma.
unutmadım .. gözümün içine bakarak
bir çocuk kandırır gibi
seni seviyorum demeni ..
unutamıyorum .. bana sarılarak kulağıma
ya seninim yada kara toprağın deyişini..
unutmayacağım..seni ölesiye severken
beni öldüresiye karanlığa itişini..

@senben17

Hayatımı ellerine teslim edecek
kadar güvendim.
Gözümü kırpmadan uğruna
canımı verecek kadar da sevdim ..
Seni sevdiğim için
pişmanmıyım diye soracak olursan..
Merakını gidereyim merhametsiz sevgilim.
Pişmanlığım güzelliğine kanarak
kalbinin çirkinliğini göremediğim için..

@senben17

Böyle sona ermesini sen istedin
ayrıldık işte .. umarım mutlusundur..
Sen diye birşey yoktu hayatımda,
yalnızdım .. mutluydum oysa tek başıma.
Nerden türedin bilmiyorum vicdansız ..?
nerden çıktın karşıma ..?
nasıl girdin kanıma ..?
Zehirledin beni tüm yalanlarınla ..
Ben seni ölesiye severken,
söyle..!! kastın mı vardı canıma ..?

@senben17

Yaşayan bir olüden farkım kalmadı.
Sen bu ayrılığı bana reva gördün.
Allah şahidimdir ki hep sevdim seni.
Içtiğim bir yudum su,
yediğim bir dilim ekmek gibi
muhtacım sana.
Suçum seni sevmekse razıyım cezama.
Son kez tut ellerimden sevdiğim
öyle götür beni idam sehpasına ..

@senben17