Kurulunca gözbebeklerinde idam sehpalarım.
Ok gibi batıyordu canıma aşk-ı kirpiklerin.
Bu yüzden celladımdan hiç merhamet dilemedim.
Çünkü işlenememiş bir günahtım ben
Tekmeyi vurmadan önce o sehpaya,
Ben çoktan geberip gitmiştim.
Ve yeni doğumlardaydı aklım.
Kendiliğinden, sancısı az olanında...
Kayıt Tarihi : 17.9.2020 13:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!