İdam Sehbası Şiiri - Akgül Çatak

Bir cumartesi sabahı olmuştu bütün olablar, sabah daha uyanmamıştım kapı hızla dövülüyor du. İki Görevliydi kapıda olan ne olduğunu anlayamadım. Bana mahkemeye derhal gelmemi söyleyip, kelepçe vurdular kollarıma, hemde ikisi de kalpten. Burasını biliyorum gönül mahkemesi burası, Hakim cezalandırıyordu benim gibi aşk suçlularını. Bana ısrarla soruyorlardı bunu neden yaptığımı, soruyu anlayamamış bir türlü cevap veremiyordum. Jüri üyelerine baktım hepsi dostum arkadaşım, Hakim sonucu açıkladı ve ben suçlu çıktım. Suçum bir kalbi kıtmaktı ve onu ağlatmaktı, cezam idamdı, kan ağlıyordu kalbim. Sağ yanıma baktım o vardı gözleri deniz mavisi olan. Hıçkırak ağlıyordu koşarak boynuma sarıldı "Bir duamız vardı Allah dan bizi ayırmasın diye, hayaller kurardık gelecek için, hani ölümsüzdü yüce sevgimiz"diye.O an bir acı hissettim kalbimin derinliklerinde, İdam sehbamı itmişim bilmeden kendi ellerimle.