Sanki bir sandık,
Hep acılarla doldurmuşsun,
Üstüne kendini yazıp,
Anahtarı kırmışsın.
...
Açmamış kırmamışsın,
Bırakmışsın aylarca,
Arkana bile bakmadan,
Çekip gitmişsin.
...
Onun için hiç ağlamamış,
Biraz olsun yanmamışsın,
Üstüne zındanlara kapatıp,
Sensizliğe mahkum etmişsin.
...
Dört duvar arasında,
Onu yanlız bırakmışsın,
Ziyaretçilere kapalı,
Tek hücreye atmışsın.
...
Elektiriğe vermiş,
Canını almışsın,
Cezası idam cezası,
Asın gitsin demişsin.
...
Bırakmayın hiç onu,
Vurun öldürün demişsin,
Son kelimesinde Ezgim derken,
Kurşunlara verip sandalyeyi çekmişsin.
...
Kayıt Tarihi : 27.8.2005 16:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!