Ellerinle yazdın idam fermanımı
Ve adımların bastı mührü
Ben karanlıklar içinde
Bin hüzne meyilli gözlerimle
İçimde martı hengameleriyle
Büyüttüm sana dair hüznü
Aşıktım; elle tutulur
Gözle görülür derecede aşık
Ve yaralandım sözle anlatılmaz
Görmeden anlaşılmaz derecede
Seni hiç sevmedim desem
Yalan olur; kendim dahi inanmam
Aşıktım; hem de körü körüne
Sonra güzel gözlüm
Bir çift sözünle tutuldu zaptım
Ben suskundum; kulakla duyulur
Elemle sınanır derecede suskun
Bin hüzne meyilli gözlerimdeki
Yaşlar kadar suskun
Daha da mühimi
Sen yoktun
Kayıt Tarihi : 21.5.2007 12:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Karahan Sertan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/21/idam-fermani-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!