İdam Şiiri - Salih Fevzi Akın

sert ve kuru yatağımdan doğruldum
penceremin perde paçavrasını araladım
buyur ettim içeriye hüzme hüzme karanlığı
ve bir kez daha vuruldum gözyaşlarına

ellerim kenetli çıktım dışarıya
tenim toprakla buluştuğunda
alışılmış bir acıyla başladım yürümeye
sinsice sırıtan siyaha doğru

ilk defa herkese tepeden baktım
yığınlarla atan kalplerin sesini duydum
demlenmiş gözlerimin önünden
süratle bir hayat geçti
sonunda ise bir damla gözyaşı gördüm

hayat son bir defa daha sıktı boynumu
ayaklarım son kez toprakla vedalaştı
son kez baktım uzaklardaki umuda
ve… yürüdüm karanlıklara

18-3-1998