İçtima alanında oturmuşum
Kurumuş yaprakları üfeliyorum
Dikenlerle uğraşmıyorum artık
Onları sana bıraktım
Günlerdir sensizim biçare
Gül kokusunu duyamıyorum teninde
Ve burada hiç gül yok. Neden mi?
Onları sana bıraktım
Güller ve dikenler senin olsun
Sensizliğin acısı yetiyor bana
Hasret, vuslat ve şafağı saymıyorum
Onları sana bıraktım
Bir garip olmuşum buralarda
Benliğim kaybolmuş, önemsizim
Aklım gibi benliğimi de aramıyorum
Onları da sana bıraktım
Kayıt Tarihi : 25.4.2007 20:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
MEBS (01.09.03) Mamak Elektronik Bilgi Sistemleri Okulu'nda nerdeyse mebs şarkısı olmuş herkezin diline dolanmış bir şiir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!