İçtiğim sen Şiiri - İbrahim Şengün

Umut çiçeğisin dağlarda yaşamın
Gözlerinden bir yudum nefes alıp alıp
Seni yaşıyorum
Yağmuru dilenen kuru toprak gibi
Her sabah nefesini soluyorum
Serimde yağmur yüklü bulutlar var şimdi
Her damlasında sen
Saçlarımı ıslatan bu damla kadar berrak sevgin
Musluğu açıp avuç içlerime akan suyu
Kanaaa… Kana.
Delice içerim / içtiğim sen
Yüreğinin deryalarındaki nefesi içtim her defasında.
Sen gülümsedikçe pencerelerde çiçekler açar
Engin denizlerin içinde sakladığı berraklık kadar
Yalın bakışların
Yüreğinin içinde büyüyen çocuk gibi
Gözlerinde gülümsüyorum hayata
Seni sevmek, duru
Seni sevmek, yalın bir aşk
Yorulsam, kenar köşelerde değil
Senin yüreğinde “nefesini” solurum
Soframdaki ekmek gibi bereket sevgin
Ben senin gülen yüzünü sürüyorum arsız yaralarıma
Ben senin saçlarınla dalıyorum rüyalarıma
İki dudağın arasında hayata hediye ettiğin nefesini seviyorum
Nefesin kadar değerli nefesim kadar değerli/
Sevdiğim,
Seni özlemlerle vuslatlarla seviyorum…