İçtiğim haptan Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

İnsanı ihanet, denizi dalga
Sarstıkca uyanış başlıyor dipten.
Güneş yüseldik ce kısalan gölge
Vakit erişince kaybolur hepten.

Ne mum yanar ne de fener ışıtır
Aydınlık güneşi nurlar taşıtır.
Zulmetin perdesi yürek üşütür
Isının kaynağı fışkırır tüpten.

Bir zaman hürmeten başın tacımış
Bir damla göz yaşı gören acımış
Önceki kırk yılda yiyen ac ımış,
Ünvanlar doğalda servetler küpten.

Tükenmez gayretle düzelt durumu
Emrine amade herbir kurumu
Mütedeyyin halka bırak yorumu
Günahkarlar üret değişik tipten.

Vakıfız duruma kandırma bizi
Günahı silsende bellolur izi
Durmuşoğlum kalbi acıtan sızı
Şifa mı bekliyor? İçtiğim haptan.