İçsel Nara Şiiri - Selahattin Yetgin

İçip içip onca demi
Karanlık bir deniz içinde
Deli gibi debelenmeli
Dudaklarımda hazin bir ağrı
Dışarıda eskimiş sonbahar
Dalgayla teni buluşturmalı
Çıkıp insan kavmimizden hey! ! !
Bütün yüreklere aşkı çizmeli…

Karanlıkta yürüyen iki gölgeyim
En çok korkmaktan kaçıyorum
Toprakları çalınmış ovaların
Ve taşları kırılmış dağların sesiyim
Ahir bir yoksulluk narası dilimde
Hayata yalvarıyorum…

İnancımız çürük elmalar gibi atıl
Ölümü teğet geçmekte ölümlüler
Yaşlı bir zeytine yaslanıp şimdi
Gövdeme mor çentikler atıyorum
Hangi yola sapsam aşka götürür!
Hangi hüzün ormanların sesidir
Usandım sahte bakışlardan hey!
İnsanlığımdan utanıyorum…