.İçsel kırıntılar.......16

Yine aradım seni, yoksun... bulsam, benimle küfür gibi konuşacaksın...

Bir kere çözüldüm sana... Bir kere sana senin gibi olduğumu hissettirdim...

Oysa baştan beri biliyordum; sen, seni sevmeyenleri seversin.

Tıpkı benim gibi...

kumdan kalelerimiz vardı..yıldızlarda asılı dileklerimiz...umutlarımız vardı dilek ağaçlarında..kucağımızda bez bebeklerimiz..sek sek oynardık sokaklarda..kavga ederdik barışırdık iki dakika sonrasında...yüreğimiz vardı çocukca saf tertemiz sevgilerle dolu....kin bilmezdik kırmak nedir anlamazdık....gökkuşağı gibi rengarenkti sevgiler...UÇAN BALONUMUZLA YARIŞIRDIK GÖKYÜZÜYLE...bulutlara koşardık kanat çırparak kuşlarla...büyüdük...aşkı sevdayı öğrendik ağlamayı göz yaşlarımızı yağmurla yarıştırmayı öğrendik...nefreti bilmek istemeden..ihaneti yaşamak istemeden bir hayat olur hayaliyle...oysa bilmedikki karşlıksız sevgiler..acizce gelirmiş insanlara...sevdikleri küfür etsede iltifat sayılırmış sevilenlere..oysa başımız dik yüreğimiz aydınlıktı....şimdi yıkılan hayallerimize yitip giden umutlarımıza...tuz basıyoruz sessizce sızlayarak kanayan yaralarımıza...SERSERİ......

sessiz katildir geceler...cinayeti işlerken saPladığı bıcağa leke bırakmaz kan izinden...
bekle bir haziran sabahında..belki temmuz güneşinde...belki eylül hazanında
gelirim kimbilir belkide gelemem..ama sen bekle.....serseri...

gunes saklanmis...bulutlar aglamakli..hazan dusmus semalara...martilar telasli...bir garip huzun var icimde..yurek sesiz...yurek kanamali..dur....dusme goz yasim...anlamasin kimse agladigini...SERSERİ....

biri bana AŞK yalan desin....rüya gördün...geçti uyan desin...bir masaldı dinledin geçer izleri..zamanla kapanır yaraları....velhasıl aşk diye bir şey yok desin..................SERSERİ...........

öğrendim ki yaşadık ca..hüzünleri....öğrendim ki kanadık ca yüreğim özleminle...ve öğrendim ki en büyük hatam sevmek değil..senin sevmeni beklemek...ve öğrendim ki ey sevgili..ne kadar uğraşsan da...ACININ YOK ADRESİ....YOK TEBESSÜMÜ......SERSERİ....