derin bir nefes al, kapat gözlerini ve kendine bir dünya yarat içinde yalnızca sen ol. Arada bir kaç oralara senin hayalin, senin yerin. Özgür kal ve sadece kendin ol. Yorgun aklının, karmakarışık yüreğinin durulduğunu hissetti birden. Kapattığı gözlerini açmak istemedi, “sadece birazcık daha” dedi “biraz daha kalayım” öyle yorgundu işte hayatın anlamsız telaşında kaybolan adam. Öyle çok sevmişti ki o dünyayı, artık sık sık oraya kaçtığını fark etti iyi geldi kaçmak, iyi geldi uzaklaşmak, artık sonundaydı ömrünün, ilk defa sığınacak bir dünya yarattı kendine ve bir daha asla dönmedi…
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta