Bir gedik açabilmen ümidiyle sabah akşam
Mancınıklarla saldırırdın kalbimin surlarına
Kulak asmam sevinçlerin o başıboş sırlarına
Ah yokluğun kucağına kendimi bıraksam
Donuk bir sözle karşılardı beni dünya
Gül kokuları, kuş cıvıltısı reva görülmez bana
İçmiştim hüznünü gecenin kana kana
Geçmedi susuzluğum kör talih bu ya
İzlerken ruhumu, bir yükseklik korkusu
Fetheder baştan sona o sığ bedenini
Sözlerimin azameti el pençe kılar seni
Dilin sanki lâl olur, gözlerinde ölüm uykusu
Oysa kelimelerin nazı bir tek bana geçmez
Yalnız beni güldürmez o gülünç fıkralar
Ve ağlatamaz beni, yeni açılmış mezar
Hayat denen sanrının lütfu beni çekemez
Kalbime uzak değil şu yabansı ima
Tanrı’m bana dehlizlerin koyu yazgısını sun
Dudaklarım yokluğun şehvetiyle uyusun
Bilinir kılsın tenimi, bir gizemli muamma
2022 HAZİRAN
Kayıt Tarihi : 24.6.2022 21:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!