Büyüdüğümü en çok anladığım zamanlar hep canımın acıdığı çıkmazlar oldu
Acıya yaklaştıkça öğrendim
Deneyimler biriktirdim
Hayatı anlamaya çalışıp metaforik cümleler kurarken, belki hayran bıraktım kendimi karşımdakilere
Ya ben?
Hayran mıydım gerçekten içimdekine?
Hissedilenle davranılan aynı olmadığında defanslarla korunmaya çalışırken, tüm silahlarla savunmasız bırakıp saldırmak hayranlık mıydı?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
EN ZOR SORU, İNSANIN KENDİNE SORDUĞU SORUDUR.., CEVABI GECİKTİKÇE HESABI KABARIR..
BELKİ DE DEDİĞİNİZ GİBİ EN DOĞRUSU KADERE İNANMAK.. KİM YARATTIYSA, YARATTIĞI GİBİ DE YAŞATSIN.. DİYE..
TEBRİKLER ÇALIŞMA İÇİN..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta