İçsel Şiiri - Fevzi Cebe

yoğruldum... yordu
hükümlüyüm bu gece yine
kendimleyim teslim olmuş bir şekilde
yürüdüğüm yollardan geçiyorum
bıraktığım emanetleri toplayarak
ektiklerimi biçemedim
tomurcuklar açmadan yenildi ayaz yalnızlığıma
'meyvasız bir ağaç gibi'yim demek istemezdim
budanmışlığıma
baharı bekliyorum
sözlerim için
eylemsizliğim için
tamamlayabilmek için
ağıtlarıma zafer çığlıkları eklemek için
ayazlarda kaldım
çürümedim
çürütmedim
direniyorum kıyılarda
duvarlar arasında
arka sokaklarda
maviliklere çıkacağım yeniden

vurgusundan vazgeçmedim
dokusundan
......
tıkanıyor bir noktada sözler
buharlaşıyor
kalıba sokamıyorum
çok hızlı,.. yakalayamıyorum
hayal yakalanır mı?

00.07 19.05.09