İçlik
Küsmeseydim kendime
daha gidecek çok yolum vardı.
Şansa bıraktım evi, işi, aşkı...
Bir sarmalın içinde
dönenip dursam da,
renkleri seçince bazen
neşeleniyor sol yanımdaki ben.
Çivilenip kaldığım sahnelerde
başımı alıp gidebilsem,
Efelense yüreğim,
ben beni memnun etsem.
(Turgutreis)
9/5/2006
Kayıt Tarihi : 23.10.2006 00:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)